Na de Hemelvaart van de Heer trokken de leerlingen zich wat verweesd terug in het cenakel. Ze waren er samen met Maria, de moeder van de Heer. Bezinnend, biddend, steun zoekend bij elkaar en bij Onze-Lieve-Vrouw.
“Kom, Heilige Geest en stuur een straal van uw licht uit de hemel. Ik ben er klaar voor.”
In Banneux is aan dit verzoek veel verder dan onze verwachtingen voldaan. De hemel stuurt veel meer dan een lichtstraal; hij stuurt een mooie dame met een zacht licht. In het hart van de duisternis en de kou brengt het helderheid en warmte.
Ook wij als bedevaarders komen zo dikwijls bij Maria in Banneux. wat verweesd, wat bedeesd. We komen er met onze vragen, onze zorgen, met alles wat ons lief is of minder lief is. In dit ganse verhaal is Maria als een moeder voor ons. Een moeder die luistert en bewaart in haar hart; helpt en steun waar nodig of waar kan!
Moge de tijd tot Pinksteren een tijd zijn dicht aan de zijde van Onze-Lieve-Vrouw. Want ook wij komen uiteindelijk als armen terecht bij de Maagd der Armen.
Kom, Heilige Geest
2 reacties op “Pinksternoveen”
Dank u Jozef,
Blij ‘iets’ nog ‘zoveel’ van Blankenberge te horen!
Proficiat voor je werk!
Walther
Dag Walther, ook blij nog iets van u te horen. En zeker blij dat je blijft volgen via de computer!!